"JAK UZYSKIWAĆ O 30% WIĘCEJ MIODU ORAZ INNE KORZYŚCI -
BEZ DODATKOWYCH KOSZTÓW"?

Autor jest wieloletnim mistrzem pszczelarskim oraz jednocześnie
doświadczonym różdżkarzem. W efekcie długotrwałych badań udało
mu się odsłonić nieznane dotąd tajniki przyrody z życia pszczół.
Opublikował je w miesięczniku "PSZCZELARSTWO" w Nr11 i 12
z 1998r. oraz w Nr1 z 1999r. Odkrycia te da się zastosować w prosty
sposób - z korzyścią dla pszczelarzy.
Autorowi udało się uściślić dotychczasową wiedzę, odnośnie
właściwego ustawiania uli z pszczołami, w tajemniczym promieniowaniu
"żył wodnych" - dopiero teraz będzie można w pełni uzyskiwać z tego
efekty.
O korzystnym wpływie promieniowania "żył wodnych" na pszczoły
mówi się (i pisze) od wielu lat. Już w 1937r. inż. Zenon Urbaniak, w
czasopiśmie "Bartnik Wielkopolski" opublikował artykuł, w którym prze-
konywał, aby ule z pszczołami ustawiać w promieniowaniu "żył wodnych".
Miało to powodować wzmożoną aktywność pszczół i w efekcie dawać
więcej miodu.
Do tej pory promieniowanie "żył wodnych" traktowano jako jednorodne
(takie same), na całej szerokości strefy promieniowania "żył wodnych",
nie określając dokładniej jak ustawiać ule z pszczołami w tym promie-
niowaniu.
Jak się okazało (odkrycie autora), nie jest jednak obojętne, w którym
miejscu - w promieniowaniu "żył wodnych" (na szerokości) - ustawimy
ule z pszczołami. Dotychczasowe wskazówki były nie dosyć precyzyjne
i niewystarczające dla praktyki pszczelarskiej, aby móc pewnie
uzyskiwać z tego korzyści. Trzeba bowiem ule z pszczołami stawiać we
właściwym (określonym) miejscu w promieniowaniu "żył wodnych".

Autor jako różdżkarz wielokrotnie stwierdzał (badania przez prawie
20 lat), że pszczoły same zawsze starają się przebywać i osiedlać na
zewnętrznych obrzeżach promieniowania "żył wodnych". Swoje obserwacje
przedstawił w w/w artykułach, w miesięczniku "PSZCZELARSTWO".
Autor odkrył, że z całego promieniowania "żył wodnych", dla pszczół
ważne są tylko wąskie (szerokości przeciętnie od ok. 12cm do ok.30 cm)
strefy (pionowe "ściany") tajemniczego promieniowania, na obrzeżach
"żył wodnych". Nazwał je "obrzeżne" promieniowanie "żył wodnych".
Prawdopodobnie jest to promieniowanie innego rodzaju, bowiem tylko
ono "przyciąga" pszczoły.
Długoletnie doświadczenia wykazały, że z uli z pszczołami stojących
w tym promieniowaniu, autor uzyskiwał o ok. 30% więcej miodu
(przeciętna z wielolecia), w stosunku do pozostałych uli - na tych samych
pasieczyskach.
Z całego promieniowania "żył wodnych" tylko "obrzeżne" promieniowanie
ma znaczenie i korzystne oddziaływanie na pszczoły. Czują sie one w nim
dobrze, a nawet jest ono im potrzebne do życia, wywołując w ich organiz-
mach pozytywne zmiany, jak np.: zwiększona żywotność i pracowitość
(o ok.30% więcej miodu), dynamiczny rozwój wiosenny, większą odporność
na choroby (waroza robi mniejsze szkody), pszczoły lepiej i pewniej zimują
i inne. Dopiero w "obrzeżnym" promieniowaniu "żył wodnych" organizmy
pszczół mogą funkcjonować optymalnie i ujawniać maksymalne możliwości.

Wszystkie te korzystne efekty można uzyskiwać (bez dodatkowych kosztów),
w bardzo prosty sposób, poprzez przestawienie uli z pszczołami - z miejsc
przypadkowych, do stref "obrzeżnego" promieniowania "żył wodnych"
(potrzebna będzie pomoc dobrego różdżkarza).
Należy zaspakajać tą wrodzoną, biologiczną potrzebę pszczół - z
korzyścią
dla pszczół i pszczelarzy.
Więcej informacji będzie można uzyskać na stronie internetowej autora:
www.pszczoły-żyły-wodne.pl

JACEK SZYMAŃSKI