Jakość
rodzin pszczelarskich musi odpowiadać określonym wymaganiom.
Muszą charakteryzować się dużą wydajnością miodową i
woskową, oraz pyłkową, mleczka i propolisu. Rodzina
pszczela powinna posiadać następujące cechy:
- dużą pracowitość,
- zdolność osiągania odpowiedniego rozwoju na okres
pożytkowy,
- małą rojliwość,
- łagodność,
- odporność na choroby,
- zdolność oblatywania i pobierania nektaru oraz pyłku,
- dobre przezimowanie,
- zdolność kontynuowania lotu w różnych warunkach atmosferycznych,
- długowieczność.
Wyróżniamy
trzy rodzime rasy pszczele: środkowoeuropejską zwaną
też krajową, kraińską, inaczej zwaną carniką, oraz
kaukaską.
Pszczoła środkowoeuropejska - ma ona ubarwienie
szaro brunatne, średniej wielkości. Wczesne pożytki
wykorzystuje częściowo. Dużą sile rozwoju ma w maju
i czerwcu. Rasa ta jest dość plastyczna, da się selekcjonować
według życzeń hodowcy. Nadaje się do krzyżowania z
innymi rasami, a zwłaszcza z kaukaską.
Pszczoła kraińską - bardziej szara od środkowoeuropejskiej
i nieco mniejsza, występuje u niej szybki rozwój wiosną
dochodząc do dużej siły i dobrze wykorzystując pożytki
wczesne. Niezastąpiona w sierpniu i we wrześniu na
pożytkach spadziowych. Jest to pszczoła łagodna lecz
obdarzona dużą rojliwością.
Pszczoła kaukaska - rozpowszechniona na całym
świecie, popularna w Polsce, bardzo wydajna w sezonie
letnim, gorzej zimuje w naszych warunkach. W polskim
pszczelarstwie dobre są krzyżówki pszczół, kaukaskich
z krajowymi trutniami -występuje zjawisko heterozji
tj. wzmożone cechy produkcyjności szczególnie w okresie
pożytków jesiennych i letnich.
-->>
POWRÓT
|
|
